ارنست کاسیرر (۱۸۷۴ – ۱۹۴۵) در شهر بر سلائو، آلمان متولد شد. در برلین و لایپزیگ و هایدلبرگ و مار دبورگ درص خواند و سپس در دانشگاه های برلین و هامبورگ درس داد، در ۱۹۳۳، پس از روی کار آمدن نازی ها، ناچار از آلمان رخت کشید . دو سال در دانشگاه آکسفورد انگلستان و شش سال در دانشگاه گوتبورگ سوئد درس داد و در ۱۹۴۱ به آمریکا رفت و استاد دانشگاه پیل شد. در ۱۹۴۵، هنگامی که به عنوان استاد مهمان در دانشگاه کلمبیا درس می داد، در نیویورک در گذشته
کاسیرر فیلسوف و مورخ فلسفه بود. آثار تاریخی او درباره رنسانس ایتالیا، جنبش روشن اندیشی، فرانسه، و دستگاه های فلسفی لایب نیتس و کانت بحث می کنند. مشوب فلسفی خود او فلسفه کانت است، در حقیقت او را فیلسوف «ئوکانتی» می نامند. کار فلسفی او به مساله معرفت، افادۂ معنی، نماد و صورتهای نمادی، فلسفه علوم و نظریه نسبیت، و فرهنگ مربوط می شود.
همه آثار کاسیرر به زبان آلمانی نوشته شده اند، به جز دو الی آخر او یکی از مساله در باره انسان، و دیگری کتاب حاضر این دو اثر را کاسیرر در امریکا به زبان انگلیسی نوشته است