برای بسیاری از اروپاییان، واژه ی «پارس» صرفا تداعی کننده آفرینش های زیبای هنری، از قالی، کاشی کاری، سفالینه های ظریف، مینیاتور و فلز کاری، تا سروده های حافظ، سعدی و خیام است که اغلب به صورت ترجمه موجود است، اما این دست آوردهای هنری و ادبی، همگی به دوره ی اسلامی تعلق دارد، هنر باستانی پارس یا همان ایران، که موضوع کتاب حاضر را تشکیل می دهد، به همان اندازه چشم گیر، اما بسیار..
