خلاصه کتاب: خسته از صدای سرسام آور موسیقی، ظرف‌های کثیف را به آشپزخانه بردم. دلم از بالا و پریدن‌های مداوم مهمان‌ها پیچ می‌خورد. از شیر آب لیوانی پر کردم بی‌توجه به گرم یا سرد بودنش یک‌ نفس سرکشیدم بلکه حالم را بهتر کند. -خوبی؟ به سینک پشت سرم تکیه زدم و چشم بسته برای مرضیه که برخلاف من از این هیاهو لذت می‌برد و هر ازگاهی دور از چشم دیگران شیطنت می‌کرد سر بالا انداختم. ظرف شیرینی‌ را مقابلم گرفت و خودش هم یکی برداشت. -بخور، رنگتم پریده فکر کنم قندت افتاده. -ساعت یازده شده، چرا تمومش نمی‌کنن گشنه نیستن اینا؟ ...