از جان استوارت میل امروز بیشتر به عنوان نماینده ی برجسته ی فایده باوری یاد می شود، اما این فلسفه را او به وجود نیاورد یا حتی نفوذ و تأثیر گسترده اش را سبب نشد. چرمی بنتام پشت آن بود. |
جان استوارت میل در سالهای آخر عمر تصویر هوشمندانه ای از بنتام ترسیم کرد: «او نه تجربه ی درونی داشت، نه بیرونی. نه هرگز رفاه و فلاکت را شناخت، نه شور و آکندگی را. حتی تجربه ی بیماری هم نداشت؛ از کودکی تا هشتادوپنج سالگی از سلامت پسرانه ای برخوردار بود. نه افسردگی را شناخت، نه دلتنگی را. هرگز زندگی را تلخ یا خسته کننده نیافت. تا دم آخر پسربچه بود.»
خانواده ی بنتام پول کافی برایش به ارث گذاشتند که بقیهی عمر را بی کار کردن سر کند. از این بختیاری استفاده ای استثنایی کرد…..
