بی شک کلو دلوی استروس نامدارترین انسان شناسی دوران ماست. گرچه دامنه شهرتش در خارج از قلمرو انسان شناسی بسیار گسترده تر از داخل آن است. لوی استروس پایه گذار مکتب ساختارگرایی در انسان شناسی است. او در سال ۱۹۰۸ از پدر و مادری هنرمند و روشنفکر متولد شد. در جوانی به مارکسیسم گرایش پیدا کرد و عضو فعال حزب سوسیالیست فرانسه شد. تحصیلاتش را در دو رشته حقوق و فلسفه همزمان بپایان رسانید و در سال ۱۹۳۵ عازم برزیل شد تا در دانشگاه سان پاؤلو به تدریس بپردازد، به تدریج به انسان شناسی علاقه مند شد، رشته ای که به قول خودش ترکیبی است از دانش ننوریک و علاقه به ماجراجویی. همین کنجکاوی ماجراجویانه بود که او را به جای بازگشت به فرانسه روانه سفرهای مردم نگارانه در میان قبایل آمریکای جنوبی کرد. کتاب استواییان اندوهگین (Trses Tropigues) حاصل همین سیر و سیاحتهاست. دوران جنگ جهانی دوم را در نیویورک بود و در خلال این مدت کتاب ساختارهای اولیه خویشاوندی
Elementary Structures of Kinship) را نوشت. در سال ۱۹۴۷ به فرانسه بازگشت و در محیط آکادمیک پاریس به جایگاه خاصی دست یافت، با مرلو – پونتی و لاکان دوستی نزدیکی برقرار کرد ولی رابطه اش با سارتر و سیمون دوبووار سردتر بود……
