کتاب هنر مقدس (اصول و روشها) اثر تیتوس بورکهارت است که جلال ستاری آن را به فارسی برگردانده است.
این کتاب در مورد هنر کلاسیک است. در توضیحات ناشر برای کتاب مذکور آمده است:
هنر، علم زیبایی شناسی، یکی از مهم‌ترین دستاوردهای علمی، فلسفی در دوان معاصر باعث شده است، تمامی اندیشمندان موافق و مخالف مدرنیته، عکس العمل خود را نسبت به سبک‌ها و سنت‌های هنری نشان دهند.
بوکهارت با نوشتن کتاب هنر مقدس، نظام های فکری و فلسفی بزرگان سه گانه (رنه گنون، فریت شووان، کومارا سوامی) را در زمینه هنر بسط داد و تفسیرهای روشنی از یافته های آن ها ارائه داد. بورکهارت، هنری را مقدس می داند که صورت‌های قدسی داشته باشد.
او در مقدمه کتاب، بین هنر دینی و هنر قدسی، فرق می گذارد، اولی را هنری می‌داند که صرفاً موضوعش مسائل دینی و مذهبی باشد، ولی صورتش می تواند از صورت های هنری غیر دینی هم باشد. بورکهارت کتاب هنر مقدس را در شش بخش همراه با مقدمه تنظیم کرده است، که مقدمه ی کتاب به کلیات هنر مقدس و زمینه‌ها و اهداف آن می‌پردازد.
مولف در بخش اول “تکوین معبد هندو”، مباحثی را که از متون دینی به دست آورده را مطرح می کند در بخش دوم “آن در منم” ملاحظاتی درباره شمایل نگاری درگاه شکوهمند کلیسای رومی وار، به بررسی شمایل نگاری‌های کلیسا- شمایل حضرت عیسی می‌پردازد .
در بخش سوم نیز به “مبانی هنر اسلامی” پرداخته می شود. به این معنا که در درجه اول آفریدگار هستی خود هنرمند (مصور) است و هنر الهی، تجلی وحدت در جمال و جلال است و از این طریق هنر ارتباط تنگاتنگی با حکمت دینی دارد.
در بخش چهارم “تمثال بودا ” به چگونگی وابستگی هنر بودا، به تمثال گل لوطوس می‌پردازد.
در بخش پنجم “منظره در هنر خاور دور” به اوضاع نقش‌نگاری و نقاشی چینیان می‌پردازد و نفوذ رمز و راز آیین تائو در هنر چینی را مورد بررسی قرار می‌دهد.
در بخش ششم” انحطاط و احیاء هنر مسیحی ” به سیر تاریخی و تطوری، هنر مسیحیت می‌پردازد و نقاط فراز و فرود این هنر را تبیین می نماید” این کتاب را انتشارات سروش به چاپ رسانده است.
