رمان به شیوه سنتی رمان نویسی که معهود ذهن ماست نگاشته نشده و می توان آن را در شمار رمان نو دانست. کوندرا در همین اثر عقیده خویش را در این باره، در گفتگوئی با دوستش پروفسور آوناریوس که خواننده رمان به سبک و شیوه سنتی است، ابراز می دارد: «… با این همه از اینکه تقریبا همه رمان مانی که تابه حال نوشته شده اند، زیاده از حد تابع قواعد وحدت عمل هستند تأسف می خورم. منظور من آن است که در مغز و هسته آنها سلسله واحدی از کنشها و رویدادها وجود دارد که بطور على به هم مربوطند. این رمانها مثل خیابان تنگی هستند که کسی شخصیت هایش را به ضرب تازیانه به جلو می راند. تنش دراماتیک، بلا و مصیبت واقعی
