برای ایران که از دیرباز عرصه برخورد و تلاقی اقوام و ملل گوناگون و همچنین فراز و نشیب های حاصل از تحولات درونی خود بوده است، ایران ستیزی پدیده
جدید و نوظهوری نیست؛ این ویژگی را در یکی از آخرین پرده های این سنت دیرینه، یعنی در مجموعه نوشته های موسوم به تأملی در بیان تاریخ : دوازده قرن سکوت از ناصر پورپیرار نیز می توان مشاهده کرد.
واهی و موهوم خواندن هویت تاریخی ایران و آن را حاصل جعل و تحریف یهودیها قلمداد کردن، یکی از مباحث اصلی تبلیغات پان عربی بر ضد ایران است که به ویژه از اواخر دهه ۱۳۴۰ و در فضای برآمده از کودتاهای نظامی جمال عبدالناصر در مصر و عبدالکریم قاسم در عراق و در چارچوب ضدیت آنها با ایران، اوج و شتاب خاصی یافت و نوشته های پورپیرار نیز در اصل چیزی نیست مگر وجه تعمیم یافته….
