کتاب اعجاز اسماء الهی اثر شیخ بهایی است. بهاءالدین محمد بن عزالدین حسین بن عبدالصمد بن شمس الدین محمد بن حسن بن عاملی جبعی معروف به شیخ بهایی، دانشمند، حکیم، علامهٔ فقیه، عارف، اخترشناس، ریاضی دان، شاعر، ادیب، تاریخ نگار و دانشمند شیعهٔ ایرانی است.
وی به دلیل احاطه بر علوم مختلفی چون فلسفه، عرفان، فقه، نجوم، ریاضی، ادبیات، منطق، مهندسی، اخلاق و تاریخ، حکیم فرزانه زمان خود بود و آثار بسیاری از او بر جای مانده است. شیخ بهایی یکی از حکما و فیلسوفان بزرگ ایران است؛ اما آنچه این حکیم و اندیشمند بزرگ را از دیگر دانشمندان ایران متمایز می کند، علاوه بر تسلط بر علوم، عجایب مهندسی و کرامات اسرارآمیزی است که در مورد این شیخ بزرگ شنیده ایم.
کتاب اعجاز اسماء الهی شامل اسماء الهی و خواص نامهای خداوند، اسماء الهی در معرفت عمل تکثیر، طلوع آفتاب این طلسم را بخواند و در درجات، اسماء الله که حروف نورانی در بینهایت است که باید این اسم معظم و مکرم، دانستن شرف اکواکب چون کواکب بدین محل رسد آنرا اشرف گویند، دانستن ساعات الکواکب فی الایام بدان که منجمان بر روز و شب دوازده قسم بخش کرده اند و هر قسمی منسبوب به کواکب دارد و
و صدها مطلب مهم دیگر است.
به طور خلاصه مهمترین بخش های کتاب اعجاز اسماء الهی شامل موارد زیر است:
