خلاصه کتاب: رمان رسمی و تحلیلی «کوری» اثر ژوزه ساراماگو، اثر برجسته در حوزه نقد اجتماعی و سیاسی است که با بیانی استعاری، نابسامانی‌های جوامع انسانی و سردرگمی انسان معاصر را به تصویر می‌کشد. در این روایت، کوری مفهومی فراتر از ناتوانی جسمی است و به نوعی نابینایی معنوی اشاره دارد. نویسنده با ایجاد فضای نمادین، به نقد بی‌تفاوتی، فردگرایی و از خود بیگانگی انسان امروز می‌پردازد. نقطه عطف این اثر، سخنان زن دکتر در پایان داستان است، جایی که می‌گوید: «ما کور هستیم، اما بینا، کورهایی که می‌توانند ببینند اما نمی‌بینند.» این پایان تلخ، هشداری برای بازگشت به خرد و انسانیت است.